Spaghetti carbonara

Vergeef mij, ik heb gezondigd! De gelofte van eeuwig vegetarisme wordt binnenkort door omstandigheden even gestaakt. Daarom zette ik vandaag al een testmaaltijd in. Het is niet zo simpel om van de ene dag op de andere vlees/gevogelte te eten zonder kokhalzend naar je serviet te grijpen. Snakkend naar pasta, besloot ik spaghetti carbonara klaar te maken. Iets wat vroeger geregeld op onze tafel stond tot ik opeens geen vleesmaaltijden meer klaar wilde maken. Supersimpel, goedkoop & klaar op 1-2-3. Omdat ik dat zo fantastisch geweldig vind, zullen jullie dat ook zeker doen.

Met onderstaand recept kan je voor 3 liter eten maken. Genoeg spek om ieders bek te vullen dus. ;-)
Et voila, het recept:

* 1 pakje spaghetti (ik neem altijd van die dikke slingers)
* 4 eieren
* +- 500 gr spek (liefst 'echte' in plaats van die plastieke voorgesneden reepjes)
* 1 grote ajuin
* 1 tas witte wijn
* 1 tas gevogeltefond
* 1,5 tas parmezaanse kaas
* 3 teentjes look
* peterselie
* zwarte peper

1. Alles snijden: het spek in reepjes, het ajuintje in blokjes & de teentjes look in willekeurige stukken.
2. Bak eerst het spek, gooi het in een kom, daarna het ajuintje & de look & gooi dit ook in de kom.
3. Ondertussen zet je al de pot met water op voor je spaghetti. Je doet daar natuurlijk de spaghetti in van zodra het begint te koken.
4. In de pan giet je de gevogeltefond & de witte wijn, je klopt het aanbaksel los, roert even in de 'saus' tot het begint te pruttelen & je voegt de eerder gebakken ingrediënten toe. Je laat dit op een licht vuurtje verder pruttelen.
5. In een nieuwe kom klop je de 4 eieren los, gooi je een handvol peterselie & de parmezaanse kaas. Flink kruiden met peper.
6. Wanneer de spaghetti afgegoten is, moet je hem direct toevoegen aan het eierkaasmengsel. Daarboven gooi je mengsel dat in de pan lag te pruttelen.
7. Nog een goeie klont boter er bovenop, goed mengen & tadaaaaa! Je bent klaar!


Tip: voor het bakken van het spek & het ajuintje gebruik je best een pan zonder anti-aanbaklaag. Bij het maken van de saus kan je het aanbaksel loskloppen voor meer smaak.



Ik besloot het beeld van mijn eerste 'vleesmaaltijd' te vereeuwigen met een foto, culinair fotograaf dat ik ben. 

Zonder de spekjes, dat kon ik nog niet over mijn hart krijgen. Hypocriet, I know.