ontleende: Hoe word ik een goddelijke huisvrouw en Feest van Nigella Lawson, Zaad op mijn huid - Amélie O. , Bouwen aan R/C bestuurde modelvliegtuigen - J.J. Melchior.
bracht terug: Dieren eten - Jonathan Safran Foer
reserveerde: De eenzaamheid van de priemgetallen - Paolo Giordano
Mijn eerste indruk van Zaad op mijn huid was eerder teleurstellend. Het doet me denken aan de fictieve columns van Carrie Bradshaw. Ik vind de Sexrays van Wim Delvoye in het boek interessanter dan de roman tot hiertoe. Ook al komt dat nu precies een beetje pervers over...
Het bouwen aan de vliegtuigskes was natuurlijk niet voor mij maar voor vriendlief. Eenmaal ontleend zwoer hij iedere avond naast mij enkele pagina's te lezen. En dat was serieus schrikken. Na meermaalse pogingen doorheen die 2,5 jaar om hem toch maar aan te zetten tot lezen, al was het maar de P-magazine, liepen op niks uit. Hij meed iedere tekst angstvallig. Een brief, strip, roddelboekske of zelfs een ingrediëntenlijst op een lasagneverpakking - hij negeerde het allemaal. En gisterenavond lag hij gewoon naast mij doodnormaal te lezen, alsof hij dat elke dag zo doet. Om er zeker van te zijn dat hij wel kon lezen en niet gewoon naar de tekeningskes keek, vroeg ik hem om wat nadere uitleg te geven over het onderwerp dat behandeld werd. Hij legde uit met veel passie, wees naar de woorden en oef, ik was gerustgesteld. Ge weet maar nooit he jongskes, ik zou niet de eerste kunnen zijn die na enkele jaren ontdekt dat zijn/haar wederhelft geen letter kan herkennen. Maar die mythe is nu ontkracht, we kunnen gerust gaan slapen. Slaapwel! Of zoals ons Phéline zou zeggen: "Tuhtooo!".
PS: Vanaf nu een nieuwe pagina in de rechterkolom genaamd: gebibliotheekt. ( Of het woord al dan niet bestaat, laat ik in het midden. Diegene die al even meelezen weten dat ik een ruime woordenschat aan onbestaande woorden bezit. ;-) ) Daarin verzamel ik alle boeken die ik ontleend heb, kwestie van een boek geen twee keer te ontlenen en nekeer goed mijn mening daarover te verkondigen se.
13 nov 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Oh wat jammer dat je 'Zaad op mijn huid' niet vindt meevallen tot nu toe! Ik vind het echt een geweldig goed boek. Ik vind dat Amélie O. zo grappig, gevat en sarcastisch schrijft. Vind ik echt goed!
BeantwoordenVerwijderenIk ga er iedere avond een paar bladzijden van lezen, hopelijk herzie ik mijn mening alsnog. Ik heb zoveel goede dingen gelezen over dit boek, al doet het mij wat denken aan de fictieve columns van Carrie uit SATC. Misschien ligt het aan mij & een overkill SATC - 't is mogelijk. :-)
BeantwoordenVerwijderen