Let's play home.: Dieren Eten - Jonathan Safran Foer

Gisteravond las ik Dieren Eten van Jonathan Safran Foer uit na ongeveer 1 maand. Normaal ligt mijn leestempo niet zo laag maar bij dit boek heb ik meerdere hoofdstukken meermaals gelezen. Ik vond het nodig dat ik alles tot in de puntjes begreep, opnam, herkauwde en mijn eigen mening erover kon vormen. Ik duidde regels aan die voor mij toch wel de doorslag gaven om resoluut 'neen' te zeggen tegen vlees (en dan heb ik het nog niet eens over de vis!). En die dingen ga ik hierbij ook delen met jullie met mijn eigen visie. Omdat het (denk ik) plagiaat zou zijn de quotes hier letterlijk neer te typen, pen ik ze neer in mijn eigen woorden.

1. We doen aan zoveel preventie om het onnodige gebruik van antibiotica tegen te gaan. Mensen worden via allerlei campagnes en folders op de hoogte gebracht in welke gevallen ze antibiotica moeten nemen en in welke gevallen het helemaal niet zou helpen. De dokter die nog antibiotica durft schrijven voor een vallingske is de grote dommerik want oh, hij maakt onze bacteriën resistenter dan dat ze al zijn! Zelfs dat weten wij, leken, al. Maar we weten ook dat elk dier, groot én klein, in de industriële landbouw voedsel krijgt dat boordevol antibiotica en andere geneesmiddelen zit zonder dat het ziek is. Gewoon, preventief. Het vlees dat wij in de winkel kopen met de grote rode sticker "promotie" op, dat wij 's avonds klaarmaken voor onze kroost (of voor onszelf dan toch al), opeten met een lekker sauzeke en laten verteren.. Met andere woorden: we consumeren iedere dag geneesmiddelen zonder het zelf te beseffen. We kunnen dus net zo goed antibiotica nemen voor een loopneus of antidepressiva (ja, dat ook ja) nemen voor een dipje omdat uw chocoladecake altijd maar mislukt.

2. Het is enorm sadistisch om duizenden vierkante kilometer landbouwgrond te spenderen aan gewassen bestemd voor onze slachtdieren terwijl er miljoenen mensen zich amper eten kunnen veroorloven. Om het op zijn zachtst uit te drukken. Niet alleen sadistisch voor die mensen maar ook voor onszelf. Want die mono-culturen zijn slecht voor de biodiversiteit. Iedereen die enige educatie heeft gehad zou moeten weten dat biodiversiteit van essentieel belang is voor onze planeet. Verder uitwijden over dat ga ik niet doen, Google zal het wel voor mij doen. ;-)

3. We kunnen besluiten geen vlees meer te eten maar wat dan met afgeleide producten? Voor kaas worden kalveren geslacht. In kaas zit stremsel, iets wat uit de lebmaag van de kalfjes komt. Eieren komen van kippen die worden opgesloten in geroosterde kooien die, als ze geluk hebben, even groot zijn als een A4-blad. Alle kooitjes worden in verdiepingen op elkaar gestapeld zoals een appartementsblok. De dieren krijgen net genoeg eten zodat ze niet verhongeren en worden blootgesteld aan zoveel kunstmatig licht dat er amper 4 à 5u per dag is om te slapen. Als dit niet genoeg zegt, mag u gerust filmpjes bekijken op websites van dierenrechtenorganisaties. Want het zijn geen uitzonderingen, het is bijna overal zo.
Natuurlijk zijn er wel alternatieven zoals kaas met niet-dierlijk stremsel en eieren van vrije uitloop-kippen bij een boer waar je de kippen ook daadwerkelijk vrij rond ziet lopen. Want het is niet omdat het zo op de verpakking staat, dat het wel zo is.

4. Dieren worden gekweekt om op een zo kort mogelijke tijd zo vet mogelijk te worden. Dat weten we allemaal. Maar dat die dieren (met het oog op pluimvee) zich nog amper uit zichzelf kunnen voortplanten, nauwelijks kunnen lopen en bijna allemaal geboren worden met afwijkingen weten we niet. Is het echt zo gezond om dieren te eten die in het slachthuis aankomen met ziektes, kankers of op sterven na dood zijn door een onbekende oorzaak, te wijten aan hun fysieke conditie of barre leefomstandigheden? Er wordt misschien maar 1% van de zieke dieren door een inspecteur uit de voorraden gehaald. Noot: pluimvee wordt amper behandeld, het is goedkoper de zieke kip weg te smijten in een container (dood of levend) dan ze te verzorgen.

5. Waarom varkens, kippen, koeien, schapen, paarden, zeevissen en niet onze goudvis, hond, kat, parkiet, cavia, ... ? Varkens zijn net zo intelligent als onze honden. Ze kunnen commando's aangeleerd krijgen, houden net zo zeer van geaaid te worden en affectie te krijgen. Ze waken zelfs (en dat wist ik ook nog niet) over het domein dat van hen is. In een natuurlijke toestand weliswaar.

Tot slot, de vraag van 1 miljoen: hoeveel leed zijn onze smaakpapillen waardig? Voor de meesten blijkbaar heel veel. We weten allemaal van de praktijken maar toch eten we vlees, zelfs ik durf af & toe nog eens zondigen. Dieren worden gehouden in slechte levensomstandigheden, voor de grap mishandeld, bruusk opgejaagd voor transport, afgemaakt met inefficiënte middelen waardoor het soms meerdere keren gedaan moet worden of waardoor ze soms nog leven (weliswaar verlamd of bij bewustzijn zijn) terwijl ze verwerkt worden. En dat omdat wij gewoon vlees willen. Een product dat qua voedingswaarde helemaal te vervangen is door plantaardige alternatieven. Wat mij het meest bezighield, was één enkele gedachte: "wat geeft ons het recht om dieren te doden voor hun vlees?". En je moet er maar eens over nadenken. Wat als jij opeengepakt werd met andere mensen, beviel en je kind amper ziet opgroeien omdat het zo snel mogelijk vast voedsel moet eten zodat het geslacht kan worden. 1 van de zovele schrijnende situaties in de bio-industrie. Ook al denken dieren er niet zo over, wij hebben gelukkig het redeneringsvermogen gekregen om dat wel te doen.

Mijn besluit: geen vlees meer eten is meer dan enkel inzitten met dierenwelzijn. Het is denken aan onze gezondheid, ons milieu, de derdewereldlanden, enz... Ik wil niemand bekeren tot het vegetarisme of zich slecht doen voelen bij het eten van vlees maar het is toch belangrijk dat we weten wat we eten. Alles wordt altijd zo mooi verpakt en uitgelegd maar wanneer je een boek leest doorspekt met feiten van voor- en tegenstanders van de vleesindustrie, zet dit je toch wel even tot nadenken.

NOOT: Dit gaat over alle dieren in de bio-industrie. Biologische boeren doden ook wel dieren, maar verdienen volgens mij respect om op te boxen tegen collega's die op de kap van anderen zo snel, zoveel mogelijk winst willen maken. Niet geheel onterecht denk ik, want boer zijn is volgens mij een zéér duur beroep.