Onder het motto 'de hongerigen spijzen, de dorstigen laven' was ik van plan om warme chocomelk en boterkoekjes te maken voor vriendlief. De melk was rustig aan het borrelen dus het was ideaal om de oven voor te verwarmen. Terwijl de oven rustig op temperatuur kwam, nam ik de boterkoekjes uit de diepvries, schikte ze op de ovenplaat en aanhoorde ik licht gemompel over een hongerige maag, dat ge daar niet mee moogt werken en zo van die toestanden. Ik besloot mij te haasten want die jongen, die moest toch echt honger hebben. Ik stopte het voorverwarmingsproces, legde een stuk aluminiumfolie in de oven tegen het druipen en zette er de ovenschaal met de boterkoekjes in. Eventjes de tijd nog instellen en gaan!
- "AAAAHHHH, ge moet komen kijken!!!!! Die aluminiumfolie wordt blauw!!!! OHMYGOOODDAZIJNVLAMMEKES!!!!!"
"Zet dat af, ge hebt de microgolf aangezet ipv de oven. Sebiet ontploft het in uw gezicht"
...
"ZET DAT AF!"
*microgolfoven maakt alienachtige zoefkes*
"ZET DAT AF ZEG IK U!!!"
...
- " Ik durf niet, ik ben bang " (lichtjes hysterisch uitgebarst in tranen)
*microgolfoven maakt raar geluid + alienachtige zoefkes + blauwe vlammen + rode vlammen + gele vlammen*
En het einde daarvan is me tot op heden nog onbekend. Ik weet alleen dat ik me nog licht in mijn hoofd voel met mijn hart dat nog steeds uit mijn lijf bonst. En de scheldtirade die ik naar mijn hoofd kreeg, vrezend dat hij een mes zou nemen en een massamoord zou plegen uit colère. (de situatie laat mij toe om het vorige zinneke lichtekes aan te dikken) De microgolfoven heb ik nog niet opengedaan, de chocomelk is overgekookt en de goesting in boterkoekskes ontbreekt ook.
Amaai, grellig!
BeantwoordenVerwijderenIk zou gewoon wellopen van de oven denk ik dan :)
Net je blog ontdekt en deze post is ons op het lijf geschreven. 't Is dat er al zo'n combi-ding in ons appartementje stond, zelf zou ik zo'n ding nooit kopen. En ik raad iedereen ook af om dat zelfs maar te overwegen. Zo'n dingen vragen gewoon om ongelukken. Mijn vriend is er al 2 keer in geslaagd om het plastieken microgolfoven deksel (je weet wel, dat je over je eten kan zetten om spatten en uitdroging tegen te gaan) te laten smelten. Per ongeluk op oven gezet of het er gewoon vergeten uithalen. En één keer is hij er in geslaagd om een taart - bedoeld voor een etentje voor de ouders én schoonouders- te bakken op microgolfovenstand in plaats van gewone oven. Helemaal verbrand en mislukt dus. Om maar te zeggen, het is niet jouw fout, het is de fout van het systeem :).
BeantwoordenVerwijderen@Imelda: dat dacht ik van mezelf ook. Maar blijkbaar stond ik zo verstijfd door de angst. Ik heb gewoon werkelijk een black-out van enkele minuten. 't Is wel fijn om te weten dat mijn geheugen zich een beetje wist bij 'traumatische' gebeurtenissen. :-D
BeantwoordenVerwijderen@Saskia: bij ons was hij aangekocht omdat we geen inbouwtoestellen kunnen plaatsen & dus ook een beetje plaatsgebrek zouden hebben voor microgolf + oven. Maar tot hiertoe is het eigenlijk gewoon al de grootste miskoop in mijn leven geweest.
" het is niet jouw fout, het is de fout van het systeem " - ik denk dat ik die zin boven dat onding ga hangen voor als ik nog eens in de fout ga. ;-)