Ik wou dat ik het zelf bedacht had. 't Zou de quote van mijn leven geworden zijn & ik had ze de voorbije weken meer dan honderd keer kunnen prediken. 't Is alweer bijna de tijd van 't jaar waarin honderden communicantjes de kerk bij elkaar zingen, waarin godsvruchtige moeders & vaders alle anderen in twijfel trekken & voor 2 à 3 maanden wat meer naar de wensen van hun God proberen te leven. Vroomheid alom, allemaal goed en wel. Maar houdt dat voor uzelf want religieus gemekker, daar houd ik niet van. Pas op, gesprekken over religie kunnen wel boeiend zijn maar opdringerige gij gaat nooit naar de hemel gaan-chitchat horen daar niet bij.
Wat mij dan nog meer ergert, is dat dit ook alweer een hot topic is om het niet-doopsel van ons Phé te bespreken. "Vinde dat niet zonde dat over een paar jaar iedereen zijn communie doet & zij niet?" , "Vinde dat niet zonde dat iedereen dan cadeautjes zal krijgen en zij niet?" , "Vinde het niet zonde om een kind goddeloos op te voeden?" , enz... Ik vind dat eerder zonde dat ik een kind opvoed naar een ideologie waar ik zelf geeneens achtersta. Of zonde dat ze een godsdienst opgedrongen krijgt waar zijzelf later geeneens achterstaat. Godsdienst is iets persoonlijk, puntanderelijngedaanmetdiscussiëren. Of mijn dochter nu later christen wordt, of hindoe of moslima - het maakt mij geen knijt uit. Zolang ze maar gelukkig is en zichzelf er niet in verliest.
Moraal van dit verhaal: houdt uw piemels bij u, mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten