En ik dacht onmiddellijk aan:

Phéline & Fiore.

De kindjes waarbij je content bent wanneer ze 's avonds in hun bedje liggen.
Maar ook de kindjes waar je 's ochtends uitkijkt naar hun kreetjes die ze slaken bij het wakker worden. 

Het meisje met de woorden en het meisje zonder woorden, die genoeg hebben aan gegiechel & gefriemel.

Die arrogantie van die stadsvogels è, da's ongelooflijk. Stomme veugels.

Wim Lybaert, ik ben nu al fan!


Fragment uit 'De Moestuin', tijdens Plan B, binnenkort op VIER.

Goedenavond!

Is dat hier efkes toegestaan om een gefrustreerde "what the hell?!" te zuchten?

Blijkbaar zijn er in het Grote Internetland geen simpele interfacekes meer toegelaten maar moet alles alsmaar ingewikkelder & omslachtiger worden.

- zucht -

Ik zal mij maar eens een exemplaar 'keeping up with the Internet' aanschaffen...